środa, 2 stycznia 2013


@ MYŚL DNIA.    Życie bywa piękne. Możemy to zobaczyć dopiero wtedy, 
kiedy przestaje takim być.

            *
Autor: Marek Adamiec o 21:25

3 komentarze:

  1. Anonimowy3 stycznia 2013 23:40

    Jeśli istnieje coś takiego jak "ludzka natura", to musi wpisywać się w nią niepodważalna defensywność, a wszystko to, co wydaje nam się proaktywne jest tylko naszym pragnieniem, by kiedyś tej natury się wyzbyć.

    Jeśli jednak takiej "natury" nie ma, jest za to mnogość i różnorodność, wszyscy posiadamy potencjał świeżego i pełnego przeżywania... Tylko dlaczego nie potrafimy go realizować? Może jednak ten kontrast musi być? Tak nam dano, takie są nasze zmysły, taki jest nasz umysł, taka jest fizjologia? Obserwuję moje otoczenie, obserwuję siebie i mimo tego, że bardzo chciałabym wierzyć w radosną wizję wyzwolonego indywiduum, nie dostrzegam żadnych namacalnych dowodów...

    K.

    OdpowiedzUsuń
  2. Marek Adamiec4 stycznia 2013 20:10

    trochę mnie ten komentarz zasmucił, bo przeczy mojej dość optymistycznej wizji człowieka - co nie znaczy że nie jest słuszny.
    Lubię zdanie, że "naturą człowieka jest brak natury". Widzę coraz wyraźniej, że nasze życie nie jest determinowane przez żadną naturę, ale zależy od okoliczności życiowych, sytuacji, kultury i różnych struktur społecznych. Cóż, odwieczny spór...
    Ja - trochę inaczej - widzę ludzi, którzy pokonują własną naturę, to "co nam dano", a może lepiej - wykorzystują ją inteligentnie do radzenia sobie z sytuacjami w których żyją.
    Droga K., życzę takiego skutecznego radzenia sobie ze światem, dziękuję za współtworzenie tego bloga - wszystkim innym oczywiście również. Z pewnością w kolejnym roku wyzwolimy się jako indywidua, optymizmu! :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy7 stycznia 2013 08:29

    Panie Marku! Jestem tu od roku i stwierdzam dobitnie - jest to jedno z niewielu "miejsc", które dają mi prawdziwą wiarę w ludzki umysł - jego zdolność do wychodzenia "ponad". Stworzył Pan niezwykłą przestrzeń dla ludzi którzy wątpią i dostrzegają wartość tego zwątpienia...
    Również ponownie wszystkim współtwórcom dziękuję!

    K.

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)